Sevemiyoruz artık yada güvenemiyoruz.
Çünkü; kırıldık, döküldük parmak uçlarından saç tellerine kadar kırıldık.
Yandık ustam; başkasının ateşine düşüp hep kendimizi yaktık.Bir anka kuşu olamadık.Ne küllerimizden toparlanabildik ne de bir daha can bulabildik.
Vefa bilmeyen yüreklerde sevdamızı tükettik.
Çünkü inandık ustam.
Inanılmayacak türden yalanlara körükörüne inandık.
Bir güzelin aldatıcı edasına kapıldık.
Ne susarak duyurabildik sesimizi nede haykırarak.
Gözbebeklerimizde soluk umutlar kaldı, heybemizde güler yüzlü ihanetler.
Kısacası ustam; çok vurulduk, çok öldük, fazlasıyla bağlandık gereğince ağladık.